In Praag ergens in een park, getroffen door het zachte licht dat haar ....... profiel omlijste, maakte ik onopgemerkt en dolverliefd deze foto van haar. Hij is me altijd dierbaar gebleven. Jose was of werd toen net 23. In Praag hoopte ik onder andere oude vrienden van mijn vader terug te vinden, waarvan we na 1968 nooit meer iets gehoord hadden. Heel naïef liet ik - toen ik hen niet aantrof - briefjes achter in de brievenbussen van dr. Siklova, een sociologe die hij tijdens de Praagse lente aan de universiteit had leren kennen en Katka, een studente die in die opwindende tijd nog bij ons thuis gelogeerd had. Na de val van de muur bleek Siklova jarenlang ergens in de provincie als poetsvrouw ondergedoken te hebben gezeten. Vrij Nederland bracht niet lang na de omwenteling haar wederwaardigheden in een groot interview met ik meen Martin van Amerongen